Bilimsel adıyla Latince Apis Mellifera L. olarak bilinir. Kökenlerinin Orta Avrupa Alpleri ve Rusya’ya kadar dayandığı tahmin edilmektedir. Bu familya, çok değişik gruplardan oluşur ve ülkemizin birçok bölgesinde meyve üretim alanlarında ve fundalık bitki örtüsü bulunan alanlarda bu arı türlerine rastlamak mümkündür. Diğer arılar gibi tüm çiçekleri dolaştıkları bilinirken, daha çok taş çekirdekli ve yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarını ziyaret etmeyi tercih ederler. Yuvalarını da ağırlıklı olarak; ağaçlık alanlara yakın meyve bahçelerinde, odundan yapılmış barınaklar civarındaki bahçelerde ve gevşek dokulu ölü odunlarda yapmaktadırlar.Agresif ve hırçın özellikleriyle kendilerini veya yuvalarını tehlike altında hissettiklerinde saldırma ihtimalleri çok yüksektir. Dilleri bir çok türe oranla daha kısadır ve gövdeleri eşek arılarına benzer şekilde daha iri yapılıdır. Vücutlarında seyrek kahverengi veya siyah renkli kıllar bulunur. Karınlarının altındaki bazı segmentlerde ise; sarı haklalar bulunan türleri de vardır. Bal tüketme konusunda çok tutumlu oldukları bilinir. Bu özellikleriyle stokçu arılar olarak da bilinirler. Larva yuvalarında dahi bal depoladıkları için gelişimleri zayıftır. Ancak; sert hava koşullarına oldukça yüksek dayanım gösterirler. Siyah arı yavru hastalıklarına ve bal mumu güvelerine karşı hassasiyet göstermeleriyle bilinirler. Zaman zaman kovanı terk etme eğilimi gösterdikleri görülmüştür.
